Dreißiger-Abschnitt 389

[Zu Dreißiger 388]

389,1      Niht gesagen der was,
389,2      wan sîn pflæge ein künec hiez Anfortas.       
389,3         dô diu rede von in geschach,
389,4      der rôte ritter aber sprach
389,5      "ob mîner bete niht ergêt,
389,6      vart Pelrapeire stêt.
389,7      bringt der küngîn iwer sicherheit,
389,8      und sagt ir, der durch si streit
389,9      mit Kingrûne und mit Clâmidê,
389,10      dem nu nâch dem grâle wê,
389,11      unt doch wider nâch ir minne.
389,12      nâch bêden i'emer sinne.
389,13      nu sagt ir sus, ich sant iuch dar.
389,14      ir helde, daz iuch got bewar."
389,15         mit urloube se riten în.
389,16      sprach ouch er zen knappen sîn
389,17      "wir sîn gewinnes unverzagt.
389,18      nemt swaz hie orse bejagt.
389,19      wan einz lât mir an dirre stunt:
389,20      ir seht wolz mîn ist sêre wunt."
389,21      sprâchen die knappen guot
389,22      "hêr, iwer genâd daz ir uns tuot
389,23      iwer helfe grœzlîche.
389,24      wir sîn nu immer rîche."
389,25      er welt im einz ûf sîne vart,
389,26      mit den kurzen ôren Inglîart,
389,27      daz dort von Gâwâne gienc,
389,28      innen des er Meljanzen vienc.
389,29      holtz des rôten ritters hant:
389,30      des wart verdürkelt etslîch rant.
  [Zu Dreißiger 390]