Dreißiger-Abschnitt 274

[Zu Dreißiger 273]

274,1         Dô zôch man der frouwen wert       
274,2      starc wol gênde ein schœne pfert,
274,3      gesatelt unt gezoumet wol.
274,4      man huop si drûf, diu rîten sol
274,5      dannen mit ir küenen man.
274,6      sîn ors wart gewâpent sân,
274,7      reht als erz gein strîte reit.
274,8      sîn swert, mit ers tages streit,
274,9      man vorn an den satel hienc.
274,10      von fuoz ûf gewâpent gienc
274,11      Orilus zem orse sîn:
274,12      er spranc drûf vor der herzogîn.
274,13      Jeschûte und er fuoren dan.
274,14      sîne mässenîe sân
274,15      gein Lâlant bat er alle kêren.
274,16      wan ein rîter solt in lêren
274,17      gein Artûse rîten:
274,18      er bat daz volc des bîten.
274,19         si kômen Artûs nâhen,
274,20      daz si sîniu poulûn sâhen
274,21      vil nâhe ein mîle dez wazzer nidr.
274,22      der fürste sant den rîter widr,
274,23      der in gewîset hete dar:
274,24      frou Jeschût diu wol gevar
274,25      was sîn gesinde, unt niemen mêr.
274,26      der unlôse Artûs niht ze hêr
274,27      was gegangen, ers âbents gaz,
274,28      ûf einen plân. umb in saz
274,29      Diu werde massenîe.
274,30      Orilus der valsches vrîe
  [Zu Dreißiger 275]