Dreißiger-Abschnitt 493

[Zu Dreißiger 492]

493,1      Sâturnus louft hôhe enbor,       
493,2      daz ez diu wunde wesse vor,
493,3      ê der ander frost kœm her nâch.
493,4      dem snê was ninder als gâch,
493,5      er viel alrêrst an dr andern naht
493,6      in der sumerlîchen maht.
493,7      mans küneges frost sus werte,
493,8      die diet ez freuden herte."
493,9         dô sprach der kiusche Trevrizzent
493,10      "si enpfiengen jâmers soldiment:
493,11      daz sper in freude enpfuorte,
493,12      daz ir herzen verch sus ruorte.
493,13      machte ir jâmers triuwe
493,14      des toufes lêre al niuwe."
493,15         Parzivâl zem wirte sprach
493,16      "fünf und zweinzec meide ich sach,
493,17      die vor dem künege stuonden
493,18      und wol mit zühten kuonden."
493,19      der wirt sprach "es suln meide pflegn
493,20      (des hât sich got gein im bewegn),
493,21      des grâls, dem si dienden für.
493,22      der grâl ist mit hôher kür.
493,23      suln sîn rîter hüeten
493,24      mit kiuscheclîchen güeten.
493,25      der hôhen sterne komendiu zît
493,26      der diet aldâ grôz jâmer gît,
493,27      den jungen unt den alten.
493,28      got hât zorn behalten
493,29      gein in alze lange dâ:
493,30      wenne suln si freude sprechen jâ?
  [Zu Dreißiger 494]