Dreißiger-Abschnitt 532

[Zu Dreißiger 531]

532,1         Manec mîn meister sprichet sô,       
532,2      daz Amor unt Cupîdô
532,3      unt der zweier muoter Vênus
532,4      den liuten minne gebn alsus,
532,5      mit geschôze und mit fiure.
532,6      diu minne ist ungehiure.
532,7      swem herzenlîchiu triwe ist bî,
532,8      der wirt nimmer minne frî,
532,9      mit freude, etswenn mit riuwe.
532,10      reht minne ist wâriu triuwe.
532,11      Cupîdô, dîn strâle
532,12      mîn misset zallem mâle:
532,13      als tuot des hêrn Amores gêr.
532,14      sît ir zwêne ob minnen hêr,
532,15      unt Vênus mit ir vackeln heiz,
532,16      umb solhen kumber ich niht weiz.
532,17      sol ich der wâren minne jehn,
532,18      diu muoz durch triwe mir geschehn.
532,19         hulfen mîne sinne
532,20      iemen iht für minne,
532,21      hêrn Gâwân bin ich wol holt,
532,22      dem wolt ich helfen âne solt.
532,23      er ist doch âne schande,
532,24      lît er in minnen bande;
532,25      ob in diu minne rüeret,
532,26      diu starke wer zefüeret.
532,27      er was doch ie werlîch,
532,28      der werden wer alsô gelîch,
532,29      daz niht twingen solt ein wîp
532,30      sînen werlîchen lîp.
  [Zu Dreißiger 533]