532,1
|
Manec mîn meister sprichet sô, |
|
|
532,2
|
daz Amor unt Cupîdô |
532,3
|
unt der zweier muoter Vênus |
532,4
|
den liuten minne gebn alsus, |
532,5
|
mit geschôze und mit fiure. |
532,6
|
diu minne ist ungehiure. |
532,7
|
swem herzenlîchiu triwe ist bî,
|
532,8
|
der wirt nimmer minne frî, |
532,9
|
mit freude, etswenn mit riuwe. |
532,10
|
reht minne ist wâriu triuwe. |
532,11
|
Cupîdô, dîn strâle |
532,12
|
mîn misset zallem mâle: |
532,13
|
als tuot des hêrn Amores gêr. |
532,14
|
sît ir zwêne ob minnen hêr, |
532,15
|
unt Vênus mit ir vackeln heiz, |
532,16
|
umb solhen kumber ich niht weiz. |
532,17
|
sol ich der wâren minne jehn, |
532,18
|
diu muoz durch triwe mir geschehn. |
532,19
|
hulfen mîne sinne |
532,20
|
iemen iht für minne, |
532,21
|
hêrn Gâwân bin ich wol sô holt, |
532,22
|
dem wolt ich helfen âne solt. |
532,23
|
er ist doch âne schande, |
532,24
|
lît er in minnen bande; |
532,25
|
ob in diu minne rüeret, |
532,26
|
diu starke wer zefüeret. |
532,27
|
er was doch ie sô werlîch, |
532,28
|
der werden wer alsô gelîch, |
532,29
|
daz niht twingen solt ein wîp |
532,30
|
sînen werlîchen lîp. |
|