Dreißiger-Abschnitt 457

[Zu Dreißiger 456]

457,1         Dô disiu rede was getân,       
457,2      sprach aber der guote man
457,3      "ich bin râtes iwer wer.
457,4      nu sagt mir wer iuch wîste her."
457,5      "hêr, ûf dem walt mir widergienc
457,6      ein grâ man, der mich wol enpfienc:
457,7      als tet sîn massenîe.
457,8      der selbe valsches frîe
457,9      hât mich zuo ziu her gesant:
457,10      ich reit sîn slâ, unz ich iuch vant."
457,11      der wirt sprach "daz was Kahenîs:
457,12      der ist werdeclîcher fuore al wîs.
457,13      der fürste ist ein Punturteis:
457,14      der rîche künec von Kâreis
457,15      sîne swester hât ze wîbe.
457,16      nie kiuscher fruht von lîbe
457,17      wart geborn dan sîn selbes kint,
457,18      diu iu widergangen sint.
457,19      der fürste ist von küneges art.
457,20      alle jâr ist zuo mir her sîn vart."
457,21         Parzivâl zem wirte sprach
457,22      "dô ich iuch vor mir stênde sach,
457,23      vorht ir iu iht, do ich zuo ziu reit?
457,24      was iu mîn komen iht leit?"
457,25      sprach er "hêrre, geloubet mirz,
457,26      mich hât der ber und ouch der hirz
457,27      erschrecket dicker denne der man.
457,28      ein wârheit ich iu sagen kan,
457,29      ichn fürhte niht swaz mennisch ist:
457,30      ich hân ouch mennischlîchen list.
  [Zu Dreißiger 458]