653,1
|
Aldâ der în verlâzen wart. |
|
|
653,2
|
si vrâgt in umbe sîne vart, |
653,3
|
war nâch er ûz wære geritn. |
653,4
|
der knappe sprach "daz wirt vermitn, |
653,5
|
frouwe, in tars iu niht gesagen: |
653,6
|
ich muozz durch mînen eit verdagen. |
653,7
|
ez wære ouch mîme hêrren leit, |
653,8
|
bræch ich mit mæren mînen eit: |
653,9
|
des diuhte ich in der tumbe. |
653,10
|
frouwe, vrâgt in selben drumbe." |
653,11
|
si spiltz mit vrâge an manegen ort: |
653,12
|
der knappe sprach et disiu wort, |
653,13
|
"frouwe, ir sûmet mich ân nôt: |
653,14
|
ich leist daz mir der eit gebôt." |
653,15
|
er gienc da er sînen hêrren vant. |
653,16
|
der turkoite Flôrant |
653,17
|
und der herzoge von Gôwerzîn |
653,18
|
und von Lôgroys diu herzogîn |
653,19
|
saz dâ mit grôzer frouwen schar. |
653,20
|
der knappe gienc ouch zuo zin dar. |
653,21
|
ûf stuont mîn hêr Gâwân: |
653,22
|
er nam den knappen sunder dan |
653,23
|
unt bat in willekomen sîn. |
653,24
|
er sprach "sag an, geselle mîn, |
653,25
|
eintweder freude oder nôt, |
653,26
|
oder swaz man mir von hove enbôt. |
653,27
|
funde du den künec dâ?" |
653,28
|
der knappe sprach "hêrre, jâ, |
653,29
|
ich vant den künec unt des wîp, |
653,30
|
und manegen werdeclîchen lîp. |
|