353,1
|
Waz welt ir daz si mêr nu tuon? |
|
|
353,2
|
wan do'rbeizte der künec Lôtes suon, |
353,3
|
alda er den besten schaten vant. |
353,4
|
sîn kamerær truoc dar zehant |
353,5
|
ein kulter unde ein matraz, |
353,6
|
dar ûf der stolze werde saz. |
353,7
|
ob im saz wîbe hers ein fluot. |
353,8
|
sîn kamergewant man nider luot |
353,9
|
unt dez harnasch von den soumen. |
353,10
|
hin dan undern andern boumen |
353,11
|
herberge nâmen sie, |
353,12
|
knappen die dâ kômen hie. |
353,13
|
diu alte herzogîn sprach sân |
353,14
|
"tohter, welch koufman |
353,15
|
kunde alsus gebâren? |
353,16
|
dune solt sîn sus niht vâren." |
353,17
|
dô sprach diu junge Obilôt |
353,18
|
"unfuoge ir dennoch mêr gebôt: |
353,19
|
geim künege Meljanz von Lîz |
353,20
|
si kêrte ir hôchverte vlîz, |
353,21
|
dô er si bat ir minne. |
353,22
|
gunêrt sîn sölhe sinne!" |
353,23
|
dô sprach Obîe, |
353,24
|
vor zorne niht diu vrîe, |
353,25
|
"sîn fuore ist mir unmære. |
353,26
|
dort sitzt ein wehselære: |
353,27
|
des market muoz hie werden guot. |
353,28
|
sîn soumschrîn sint sô behuot, |
353,29
|
dîns ritters, tœrschiu swester mîn: |
353,30
|
er wil ir selbe goumel sîn." |
|