Dreißiger-Abschnitt 353

[Zu Dreißiger 352]

353,1      Waz welt ir daz si mêr nu tuon?       
353,2      wan do'rbeizte der künec Lôtes suon,
353,3      alda er den besten schaten vant.
353,4      sîn kamerær truoc dar zehant
353,5      ein kulter unde ein matraz,
353,6      dar ûf der stolze werde saz.
353,7      ob im saz wîbe hers ein fluot.
353,8      sîn kamergewant man nider luot
353,9      unt dez harnasch von den soumen.
353,10      hin dan undern andern boumen
353,11      herberge nâmen sie,
353,12      knappen die kômen hie.
353,13         diu alte herzogîn sprach sân
353,14      "tohter, welch koufman
353,15      kunde alsus gebâren?
353,16      dune solt sîn sus niht vâren."
353,17      sprach diu junge Obilôt
353,18      "unfuoge ir dennoch mêr gebôt:
353,19      geim künege Meljanz von Lîz
353,20      si kêrte ir hôchverte vlîz,
353,21      er si bat ir minne.
353,22      gunêrt sîn sölhe sinne!"
353,23      sprach Obîe,
353,24      vor zorne niht diu vrîe,
353,25      "sîn fuore ist mir unmære.
353,26      dort sitzt ein wehselære:
353,27      des market muoz hie werden guot.
353,28      sîn soumschrîn sint behuot,
353,29      dîns ritters, tœrschiu swester mîn:
353,30      er wil ir selbe goumel sîn."
  [Zu Dreißiger 354]