Dreißiger-Abschnitt 166

[Zu Dreißiger 165]

166,1      bat in vlîzeclîche       
166,2      Gurnemanz der triwen rîche,
166,3      daz er vaste æze
166,4      unt der müede sîn vergæze.
166,5         Man huop den tisch, des wart zît.
166,6      "ich wæne daz ir müede sît"
166,7      sprach der wirt: "wært ir iht fruo?"
166,8      "got weiz, mîn muoter slief duo.
166,9      diu kan vil niht wachen."
166,10      der wirt begunde lachen,
166,11      er fuort in an die slâfstat.
166,12      der wirt in sich ûz sloufen bat:
166,13      ungernerz tet, doch muosez sîn.
166,14      ein declachen härmîn
166,15      wart geleit übr sîn blôzen lîp.
166,16      werde fruht gebar nie wîp.
166,17         grôz müede und slâf in lêrte
166,18      daz er sich selten kêrte
166,19      an die anderen sîten.
166,20      sus kunder tages erbîten.
166,21      gebôt der fürste mære
166,22      daz ein bat bereite wære
166,23      reht umbe den mitten morgens tac
166,24      zende am teppich, da er lac.
166,25      daz muose des morgens alsô sîn.
166,26      man warf rôsen oben în.
166,27      swie wênic man umb in rief,
166,28      der gast erwachte der slief.
166,29      der junge werde süeze man
166,30      gienc sitzen in die kuofen sân.
  [Zu Dreißiger 167]