Dreißiger-Abschnitt 347

[Zu Dreißiger 346]

347,1         "Swem ir iht lîht, der diene ouch daz,"       
347,2      sprach si. "mîn zil sich hœhet baz.
347,3      ine wil von niemen lêhen hân:
347,4      mîn vrîheit ist getân,
347,5      ieslîcher krône hôch genuoc,
347,6      die irdisch houbet ie getruoc."
347,7      er sprach "ir sîtz gelêret,
347,8      daz ir hôchvart sus mêret.
347,9      sît iwer vater gap den rât,
347,10      er wandelt mir die missetât.
347,11      ich sol hie wâpen alsô tragn
347,12      daz wirt gestochen unt geslagn.
347,13      ez strîten oder turnei,
347,14      hie belîbet vil der sper enzwei."
347,15         mit zorne schiet er von der magt.
347,16      sîn zürnen sêre wart geklagt
347,17      von al der massenîe:
347,18      in klagt ouch Obîe.
347,19      gein dirre ungeschihte
347,20      bôt sîn gerihte
347,21      und anders wandels genuoc
347,22      Lyppaut, der unschulde truoc.
347,23      ez wære krump oder sleht,
347,24      er gerte sînre genôze reht,
347,25      hof die fürsten wæren:
347,26      und er wær zuo disen mæren
347,27      komen âne schulde.
347,28      genædeclîcher hulde
347,29      er vaste sînen hêrren bat.
347,30      dem tet der zorn ûf freuden mat.
  [Zu Dreißiger 348]