474,1
|
hêrre, sît irz Lähelîn? |
|
|
474,2
|
sô stêt in dem stalle mîn |
474,3
|
den orsn ein ors gelîch gevar, |
474,4
|
diu dâ hœrnt ans grâles schar. |
474,5
|
ame satel ein turteltûbe stêt: |
474,6
|
daz ors von Munsalvæsche gêt. |
474,7
|
diu wâpen gap in Anfortas, |
474,8
|
dô er der freuden hêrre was.
|
474,9
|
ir schilte sint von alter sô: |
474,10
|
Tyturel si brâhte dô |
474,11
|
an sînen sun rois Frimutel: |
474,12
|
dar unde vlôs der degen snel |
474,13
|
von einer tjoste ouch sînen lîp. |
474,14
|
der minnet sîn selbes wîp, |
474,15
|
daz nie von manne mêre |
474,16
|
wîp geminnet wart sô sêre; |
474,17
|
ich mein mit rehten triuwen. |
474,18
|
sîne site sult ir niuwen, |
474,19
|
und minnt von herzen iwer konen. |
474,20
|
sîner site sult ir wonen: |
474,21
|
iwer varwe im treit gelîchiu mâl. |
474,22
|
der was ouch hêrre übern grâl. |
474,23
|
ôwî hêr, wanne ist iwer vart? |
474,24
|
nu ruocht mir prüeven iwern art." |
474,25
|
ieweder vaste ann andern sach. |
474,26
|
Parzivâl zem wirte sprach |
474,27
|
"ich bin von einem man erborn, |
474,28
|
der mit tjost hât den lîp verlorn, |
474,29
|
unt durch rîterlîch gemüete. |
474,30
|
hêr, durch iwer güete |
|