779,1
|
Senfteclîche und doch in vollen zelt |
|
|
779,2
|
kom si rîtende über velt. |
779,3
|
ir zoum, ir satel, ir runzît, |
779,4
|
was rîche und tiure ân allen strît. |
779,5
|
man liez se an den zîten |
779,6
|
in den rinc rîten. |
779,7
|
diu wîse, niht diu tumbe, |
779,8
|
reit den rinc alumbe. |
779,9
|
man zeigete ir wâ Artûs saz, |
779,10
|
gein dem si grüezens niht vergaz. |
779,11
|
en franzoys was ir sprâche: |
779,12
|
si warp daz ein râche |
779,13
|
ûf si verkorn wære |
779,14
|
unt daz man hôrt ir mære. |
779,15
|
den künec unt die künegîn |
779,16
|
bat si helfe und an ir rede sîn. |
779,17
|
si kêrte von in al zehant |
779,18
|
dâ si Parzivâlen sitzen vant |
779,19
|
bî Artûse nâhen. |
779,20
|
si begunde ir sprunges gâhen |
779,21
|
von dem pfärde ûfez gras. |
779,22
|
si viel mit zuht, diu an ir was,
|
779,23
|
Parzivâle an sînen fuoz, |
779,24
|
si warp al weinde umb sînen gruoz, |
779,25
|
sô daz er zorn gein ir verlür |
779,26
|
und âne kus ûf si verkür. |
779,27
|
Artûs unt Feirefîz |
779,28
|
an den gewerp leiten vlîz. |
779,29
|
Parzivâl truoc ûf si haz: |
779,30
|
durch friunde bet er des vergaz |
|