ver-kiesen stv
[ Lexer ]
[ BMZ ]
[ Findebuch ]
verkiese | ||
428,17 | hulde,/ helft mir daz mîn schulde/ mîn swestr ûf mich | verkiese./ ê daz ich si verliese,/ ich verkiuse ûf iuch mîn |
verkiesen | ||
465,11 | mit triwen gein untriwe streit./ /ir sult ûf in | verkiesen,/ welt ir sælde niht verliesen./ lât wandel iu für sünde |
612,27 | gein swem sich krenket mîn sin,/ der solz durch zuht | verkiesen./ ine mac nimêr verliesen/ freuden, denne ich hân |
728,12 | disiu mære brâhte dan./ dô muose der künec Gramoflanz/ | verkiesen umbe sînen kranz:/ und swaz er hazzes pflæge/ gein |
815,8 | dînen got/ muostu durch si verliesen/ unt Secundilln | verkiesen./ morgen fruo gib ich dir rât,/ der fuoge an dîme |
verkieset | ||
614,10 | sult ir des geruochen/ daz ir zorn verlieset/ unt gar ûf mich | verkieset./ ir sîtz der ellensrîche./ dem golde ich iuch |
verkiest | ||
488,7 | iu vor scham gesagn,/ mîn ungelücke ich solde klagn./ daz | verkiest durch iwer selbes zuht:/ mîn triwe hât doch gein iu |
verkiuse | ||
310,27 | im si dô gienc,/ diu küngîn in mit kusse enpfienc./ "nu | verkiuse ich hie mit triwen,"/ sprach si, "daz ir mich mit |
428,19 | mîn swestr ûf mich verkiese./ ê daz ich si verliese,/ ich | verkiuse ûf iuch mîn herzeleit,/ welt ir mir geben sicherheit/ daz |
verkorn | ||
51,3 | wîp./ umbe ir minne er gap den lîp:/ daz hât mîn kus an si | verkorn./ ich hân hêrren und den mâg verlorn./ wil nu iwer |
267,17 | ein man, gein dem ist mîn gerich/ âne ir bete niht | verkorn./ du solt der meide wol geborn/ sichern und mîn |
268,18 | hân vil prîss durch iuch verlorn:/ waz denne? ez ist doch | verkorn."/ diu frouwe mit ir blôzem vel/ was zem sprunge harte |
279,7 | entweich er diens abe./ ouch was diu schulde niht | verkorn/ von der meide wol geborn./ doch schuof er spîse dar |
402,18 | nietet:/ daz ist och âne mînen zorn/ mit guotem willen gar | verkorn."/ /dô sprach der künec von Ascalûn/ "hêrre, ir seht |
441,19 | maget sprach "al mîn gerich/ sol ûf dich, neve, sîn | verkorn./ du hâst doch freuden vil verlorn,/ sît du lieze dich |
445,20 | niht wan sîn sper verlorn:/ diu vlust gein vinden was | verkorn./ ich wæne, der starke Lähelîn/ noch der stolze |
499,14 | von Ithêr du bist erborn:/ dîn hant die sippe hât | verkorn:/ got hât ir niht vergezzen doch,/ er kan si wol |
555,30 | ob daz von êrste bringet zorn,/ der ist schier dâ nâch | verkorn."/ // /Gâwân sprach "hiest niht geschehn,/ wan des wir |
614,26 | zîten:/ dâ sul wir manheit urborn./ frouwe, ich hân ûf iuch | verkorn./ ob ir iu mînen tumben rât/ durch zuht niht versmâhen |
728,24 | namn und wan si wârn erborn./ dâ wart durch liebe leit | verkorn./ /Orgelûs diu fiere,/ und ir werden soldiere,/ und |
779,13 | franzoys was ir sprâche:/ si warp daz ein râche/ ûf si | verkorn wære/ unt daz man hôrt ir mære./ den künec unt die |
818,9 | (sô grôze nôt enpfieng ich nie):/ al mîne gote sint | verkorn./ Secundill hab och verlorn/ swaz si an mir ie gêrte |
verkôs | ||
220,24 | ich gevangen für si gienc."/ Artûs vil getriwer munt/ | verkôs die schulde sâ zestunt./ /Dô vriesch wîb unde man/ daz der |
327,12 | ein teil des ich von iu verlôs,/ dâ mich der freuden zil | verkôs./ ich hetz behalten wol, wan ir:/ nu helfet dirre meide |
428,27 | mâle/ durch strîten nâch dem grâle./ Kyngrimursel och | verkôs/ ûf den künec, der in dâ vor verlôs,/ daz er im sîn geleite |
460,30 | wie lange ich var wîselôs/ unt daz freuden helfe mich | verkôs,"/ // Sprach Parzivâl. "mirst freude ein troum:/ ich |
471,23 | der stein ist immer reine./ ich enweiz op got ûf si | verkôs,/ ode ob ers fürbaz verlôs./ was daz sîn reht, er |
503,19 | grôzen schulde truoc,/ der man Gâwân zêch genuoc./ des | verkôs Kingrimursel/ ûf Gâwân den degen snel./ /si fuoren beide |
verkür | ||
58,9 | vroun Belakânen hete gesant./ er bat si daz se ûf in | verkür,/ swer den mâg durch si verlür/ daz si von im gesuochet |
779,26 | gruoz,/ sô daz er zorn gein ir verlür/ und âne kus ûf si | verkür./ Artûs unt Feirefîz/ an den gewerp leiten vlîz./ |