ver-kiesen stv [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]
verkiese
428,17 hulde,/ helft mir daz mîn schulde/ mîn swestr ûf mich   verkiese./ ê daz ich si verliese,/ ich verkiuse ûf iuch mîn
verkiesen
465,11 mit triwen gein untriwe streit./ /ir sult ûf in   verkiesen,/ welt ir sælde niht verliesen./ lât wandel iu für sünde
612,27 gein swem sich krenket mîn sin,/ der solz durch zuht   verkiesen./ ine mac nimêr verliesen/ freuden, denne ich hân
728,12 disiu mære brâhte dan./ dô muose der künec Gramoflanz/   verkiesen umbe sînen kranz:/ und swaz er hazzes pflæge/ gein
815,8 dînen got/ muostu durch si verliesen/ unt Secundilln   verkiesen./ morgen fruo gib ich dir rât,/ der fuoge an dîme
verkieset
614,10 sult ir des geruochen/ daz ir zorn verlieset/ unt gar ûf mich   verkieset./ ir sîtz der ellensrîche./ dem golde ich iuch
verkiest
488,7 iu vor scham gesagn,/ mîn ungelücke ich solde klagn./ daz   verkiest durch iwer selbes zuht:/ mîn triwe hât doch gein iu
verkiuse
310,27 im si dô gienc,/ diu küngîn in mit kusse enpfienc./ "nu   verkiuse ich hie mit triwen,"/ sprach si, "daz ir mich mit
428,19 mîn swestr ûf mich verkiese./ ê daz ich si verliese,/ ich   verkiuse ûf iuch mîn herzeleit,/ welt ir mir geben sicherheit/ daz
verkorn
51,3 wîp./ umbe ir minne er gap den lîp:/ daz hât mîn kus an si   verkorn./ ich hân hêrren und den mâg verlorn./ wil nu iwer
267,17 ein man, gein dem ist mîn gerich/ âne ir bete niht   verkorn./ du solt der meide wol geborn/ sichern und mîn
268,18 hân vil prîss durch iuch verlorn:/ waz denne? ez ist doch   verkorn."/ diu frouwe mit ir blôzem vel/ was zem sprunge harte
279,7 entweich er diens abe./ ouch was diu schulde niht   verkorn/ von der meide wol geborn./ doch schuof er spîse dar
402,18 nietet:/ daz ist och âne mînen zorn/ mit guotem willen gar   verkorn."/ /dô sprach der künec von Ascalûn/ "hêrre, ir seht
441,19 maget sprach "al mîn gerich/ sol ûf dich, neve, sîn   verkorn./ du hâst doch freuden vil verlorn,/ sît du lieze dich
445,20 niht wan sîn sper verlorn:/ diu vlust gein vinden was   verkorn./ ich wæne, der starke Lähelîn/ noch der stolze
499,14 von Ithêr du bist erborn:/ dîn hant die sippe hât   verkorn:/ got hât ir niht vergezzen doch,/ er kan si wol
555,30 ob daz von êrste bringet zorn,/ der ist schier dâ nâch   verkorn."/ // /Gâwân sprach "hiest niht geschehn,/ wan des wir
614,26 zîten:/ dâ sul wir manheit urborn./ frouwe, ich hân ûf iuch   verkorn./ ob ir iu mînen tumben rât/ durch zuht niht versmâhen
728,24 namn und wan si wârn erborn./ dâ wart durch liebe leit   verkorn./ /Orgelûs diu fiere,/ und ir werden soldiere,/ und
779,13 franzoys was ir sprâche:/ si warp daz ein râche/ ûf si   verkorn wære/ unt daz man hôrt ir mære./ den künec unt die
818,9 (sô grôze nôt enpfieng ich nie):/ al mîne gote sint   verkorn./ Secundill hab och verlorn/ swaz si an mir ie gêrte
verkôs
220,24 ich gevangen für si gienc."/ Artûs vil getriwer munt/   verkôs die schulde sâ zestunt./ /Dô vriesch wîb unde man/ daz der
327,12 ein teil des ich von iu verlôs,/ dâ mich der freuden zil   verkôs./ ich hetz behalten wol, wan ir:/ nu helfet dirre meide
428,27 mâle/ durch strîten nâch dem grâle./ Kyngrimursel och   verkôs/ ûf den künec, der in dâ vor verlôs,/ daz er im sîn geleite
460,30 wie lange ich var wîselôs/ unt daz freuden helfe mich   verkôs,"/ // Sprach Parzivâl. "mirst freude ein troum:/ ich
471,23 der stein ist immer reine./ ich enweiz op got ûf si   verkôs,/ ode ob ers fürbaz verlôs./ was daz sîn reht, er
503,19 grôzen schulde truoc,/ der man Gâwân zêch genuoc./ des   verkôs Kingrimursel/ ûf Gâwân den degen snel./ /si fuoren beide
verkür
58,9 vroun Belakânen hete gesant./ er bat si daz se ûf in   verkür,/ swer den mâg durch si verlür/ daz si von im gesuochet
779,26 gruoz,/ sô daz er zorn gein ir verlür/ und âne kus ûf si   verkür./ Artûs unt Feirefîz/ an den gewerp leiten vlîz./