310,1
|
Dô kom frou Gynovêr dar |
|
|
310,2
|
mit maneger frouwen lieht gevar; |
310,3
|
mit ir manc edel fürstîn: |
310,4
|
die truogen minneclîchen schîn. |
310,5
|
ouch was der rinc genomn sô wît |
310,6
|
daz âne gedrenge und âne strît |
310,7
|
manc frouwe bî ir âmîs saz. |
310,8
|
Artûs der valsches laz |
310,9
|
brâht den Wâleis an der hant. |
310,10
|
frou Cunnewâre de Lâlant |
310,11
|
gieng im anderthalben bî: |
310,12
|
diu was dô trûrens worden vrî. |
310,13
|
Artûs an den Wâleis sach; |
310,14
|
nu sult ir hœren wie er sprach. |
310,15
|
"ich wil iweren clâren lîp |
310,16
|
lâzen küssen mîn [altez] wîp. |
310,17
|
des endorft ir doch hie niemen bitn, |
310,18
|
sît ir von Pelrapeire geritn: |
310,19
|
wan da ist des kusses hôhstez zil. |
310,20
|
eins dinges ich iuch biten wil: |
310,21
|
kom ich imer in iwer hûs, |
310,22
|
gelt disen kus," sprach Artûs. |
310,23
|
"ich tuon swes ir mich bitet, dâ," |
310,24
|
sprach der Wâleis, "unde ouch anderswâ." |
310,25
|
ein lützel gein im si dô gienc, |
310,26
|
diu küngîn in mit kusse enpfienc. |
310,27
|
"nu verkiuse ich hie mit triwen," |
310,28
|
sprach si, "daz ir mich mit riwen |
310,29
|
liezt: die het ir mir gegebn, |
310,30
|
dô ir rois Ithêr nâmt sîn lebn." |
|