289,1
|
weder ern sprach dô sus noch sô: |
|
|
289,2
|
wan er schiet von den witzen dô. |
289,3
|
Segramors kastelân |
289,4
|
huop sich gein sînem barne sân. |
289,5
|
er muose ûf durch ruowen stên, |
289,6
|
ober inder wolde gên. |
289,7
|
sich legent genuoc durch ruowen nidr:
|
289,8
|
daz habt ir dicke freischet sidr. |
289,9
|
waz ruowe kôs er in dem snê? |
289,10
|
mir tæte ein ligen drinne wê. |
289,11
|
der schadehafte erwarb ie spot: |
289,12
|
sælden pflihtær dem half got. |
289,13
|
daz her lac wol sô nâhen |
289,14
|
daz si Parzivâlen sâhen |
289,15
|
haben als im was geschehen. |
289,16
|
der minne er muose ir siges jehen, |
289,17
|
diu Salmônen ouch betwanc. |
289,18
|
dâ nâch was dô niht ze lanc, |
289,19
|
ê Segramors dort zuo zin gienc. |
289,20
|
swer in hazte od wol enpfienc, |
289,21
|
den was er al gelîche holt: |
289,22
|
sus teilter bâgens grôzen solt. |
289,23
|
er sprach "ir habt des freischet vil, |
289,24
|
rîterschaft ist topelspil, |
289,25
|
unt daz ein man von tjoste viel. |
289,26
|
ez sinket halt ein mers kiel. |
289,27
|
lât mich nimmer niht gestrîten, |
289,28
|
daz er mîn getorste bîten, |
289,29
|
ober bekande mînen schilt. |
289,30
|
des hât mich gar an im bevilt, |
|