597,1
|
Gâwân vriesch diu mære |
|
|
597,2
|
von der tjoste pfandære. |
597,3
|
Plippalinôt nam alsô pfant: |
597,4
|
swelch tjoste wart aldâ bekant, |
597,5
|
daz einer viel, der ander saz, |
597,6
|
so enpfienger ân ir beider haz |
597,7
|
dises flust unt jens gewin: |
597,8
|
ich mein daz ors: daz zôher hin. |
597,9
|
ern ruochte, striten si genuoc: |
597,10
|
swer prîs oder laster truoc, |
597,11
|
des liez er jehn die frouwen: |
597,12
|
si mohtenz dicke schouwen. |
597,13
|
Gâwânn er vaste sitzen bat. |
597,14
|
er zôch imz ors an den stat, |
597,15
|
er bôt im schilt unde sper. |
597,16
|
hie kom der turkoyte her, |
597,17
|
kalopierende als ein man |
597,18
|
der sîne tjoste mezzen kan |
597,19
|
weder ze hôch noch ze nider. |
597,20
|
Gâwân kom gein im hin wider. |
597,21
|
von Munsalvæsche Gringuljete |
597,22
|
tet nâch Gâwânes bete |
597,23
|
als ez der zoum gelêrte. |
597,24
|
ûf den plân er kêrte. |
597,25
|
hurtâ, lât die tjoste tuon. |
597,26
|
hie kom des künec Lôtes suon |
597,27
|
manlîch unde ân herzen schric. |
597,28
|
wâ hât diu helmsnuor ir stric? |
597,29
|
des turkoyten tjost in traf aldâ. |
597,30
|
Gâwân ruort in anderswâ, |
|