Dreißiger-Abschnitt 89

[Zu Dreißiger 88]

89,1      daz lobte ir der werde man.       
89,2      si nam urloup, fuor si dan.
89,3      si huop Kaylet, der degen wert,
89,4      sunder schamel ûf ir pfert,
89,5      und gienc von ir hin wider în,
89,6      aldâ er sach die friunde sîn.
89,7         Er sprach ze Hardîze
89,8      "iwer swester Alîze
89,9      mir minne bôt: die nam ich dâ.
89,10      diu ist bestatet anderswâ,
89,11      und werdeclîcher dan ze mir.
89,12      durch iwer zuht lât zornes gir.
89,13      si hât der fürste Lämbekîn.
89,14      al sül si niht gekrœnet sîn,
89,15      si hât doch werdekeit bekant:
89,16      Hânouwe und Brâbant
89,17      ir dienet, und manc ritter guot.
89,18      kêrt mir ze grüezen iweren muot,
89,19      lât mich in iwern hulden sîn,
89,20      und nemt hin widr den dienest mîn."
89,21         der künec von Gascône sprach
89,22      als im sîn manlîch ellen jach
89,23      "iwer rede was ie süeze:
89,24      swer iuch dar umbe grüeze,
89,25      dem ir vil lasters hât getân,
89,26      der woltez doch durch vorhte lân.
89,27      mich vienc iwer muomen suon:
89,28      der kan an niemen missetuon."
89,29      "ir wert wol ledec von Gahmurete.
89,30      daz sol sîn mîn êrstiu bete.
  [Zu Dreißiger 90]