Dreißiger-Abschnitt 34

[Zu Dreißiger 33]

34,1         sine wolt och des niht lâzen,       
34,2      sîniu kinder sâzen,
34,3      diu bat si ezzen vaste.
34,4      diz bôt si zêrn ir gaste.
34,5      gar disiu junchêrrelîn
34,6      wâren holt der künegîn.
34,7      dar nâch diu frouwe niht vergaz,
34,8      si gieng och der wirt saz
34,9      und des wîp diu burcrâvin.
34,10      den becher huop diu künegin,
34,11      si sprach "lâ dir bevolhen sîn
34,12      unseren gast: diu êre ist dîn.
34,13      dar umbe ich iuch beidiu man."
34,14      si nam urloup, gienc si dan
34,15      aber hin wider für ir gast.
34,16      des herze truoc ir minnen last.
34,17      daz selbe ouch ir von im geschach;
34,18      des ir herze unde ir ouge jach:
34,19      diu muosens mit ir phlihte hân.
34,20      mit zühten sprach diu frouwe sân
34,21      "gebietet, hêrre: swes ir gert,
34,22      daz schaf ich: wand ir sît es wert.
34,23      und lât mich iwer urloup hân.
34,24      wirt iu hie guot gemach getân,
34,25      des vröwen wir uns über al."
34,26      guldîn wârn ir kerzstal:
34,27      vier lieht man vor ir drûfe truoc.
34,28      si reit ouch si vant genuoc.
34,29         Sine âzen och niht langer dô.
34,30      der helt was trûric unde frô.
  [Zu Dreißiger 35]