Dreißiger-Abschnitt 309

[Zu Dreißiger 308]

309,1      Ouch moht ers sîn von schulden vrô.       
309,2      Parzivâl si werte dô.
309,3         nu râtet, hœret unde jeht,
309,4      ob tavelrunder meg ir reht
309,5      des tages behalden. wande ir pflac
309,6      Artûs, dem ein site lac:
309,7      nehein rîter vor im az
309,8      des tages swenn âventiure vergaz
309,9      daz si sînen hof vermeit.
309,10      im ist âventiure nu bereit:
309,11      daz lop muoz tavelrunder hân.
309,12      swie si wær ze Nantes lân,
309,13      man sprach ir reht ûf bluomen velt:
309,14      dane irte stûde noch gezelt.
309,15      der künec Artûs daz gebôt
309,16      zêren dem rîter rôt:
309,17      sus nam sîn werdekeit lôn.
309,18      ein pfelle von Acratôn,
309,19      ûz heidenschefte verre brâht,
309,20      wart zeime zil aldâ gedâht,
309,21      niht breit, sinewel gesniten,
309,22      al nâch tavelrunder siten;
309,23      wande in ir zuht des verjach:
309,24      nâch gegenstuol niemen sprach,
309,25      diu gesitz wârn al gelîche hêr.
309,26      der künec Artûs gebôt in mêr
309,27      daz man werde rîtr und werde frouwen
309,28      an dem ringe müese schouwen.
309,29      die man gein prîse maz,
309,30      magt wîb und man ze hove az.
  [Zu Dreißiger 310]