309,1
|
Ouch moht ers sîn von schulden vrô. |
|
|
309,2
|
Parzivâl si werte dô. |
309,3
|
nu râtet, hœret unde jeht, |
309,4
|
ob tavelrunder meg ir reht |
309,5
|
des tages behalden. wande ir pflac |
309,6
|
Artûs, bî dem ein site lac: |
309,7
|
nehein rîter vor im az |
309,8
|
des tages swenn âventiure vergaz |
309,9
|
daz si sînen hof vermeit. |
309,10
|
im ist âventiure nu bereit: |
309,11
|
daz lop muoz tavelrunder hân. |
309,12
|
swie si wær ze Nantes lân, |
309,13
|
man sprach ir reht ûf bluomen velt: |
309,14
|
dane irte stûde noch gezelt. |
309,15
|
der künec Artûs daz gebôt |
309,16
|
zêren dem rîter rôt: |
309,17
|
sus nam sîn werdekeit dâ lôn. |
309,18
|
ein pfelle von Acratôn, |
309,19
|
ûz heidenschefte verre brâht, |
309,20
|
wart zeime zil aldâ gedâht, |
309,21
|
niht breit, sinewel gesniten, |
309,22
|
al nâch tavelrunder siten; |
309,23
|
wande in ir zuht des verjach: |
309,24
|
nâch gegenstuol dâ niemen sprach, |
309,25
|
diu gesitz wârn al gelîche hêr. |
309,26
|
der künec Artûs gebôt in mêr |
309,27
|
daz man werde rîtr und werde frouwen |
309,28
|
an dem ringe müese schouwen. |
309,29
|
die man dâ gein prîse maz, |
309,30
|
magt wîb und man ze hove dô az. |
|