386,30 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 386,29]
Adaptation: Pastré 1979 370 [386,1-387,30], 372 [386,1-387,30]
Charakterisierung: Zimmermann, Gisela 1974 90
Chrétien (außer Perceval): Weigand, H. 1969f 158 Anm. 3 [386,30-387,29]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Cucuel 1937 12
Grammatik: Boysen 1910 158 [386,30-387,1]
Interpretation: Bertau 1972/73 984 [386,22-387,10], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Zimmermann, Gisela 1974 289 [386,23-387,24], 291 [386,23-387,30]
Intertextualität: Knapp, F. 1988b 114 [386,23-387,15]
Ironie: Green 1998e 54 Anm. 99 [386,30-387,15]
Namen: Yeandle 1984 196 [386,23-387,30]
Quellen - Chrétien: Weigand, H. 1956a 52 Anm. 3 [386,30-387,29]
Sprache: Ide 1996 173 [386,30-387,1], Tao 1997 141 [386,30-387,5]
Stil: Kutzner 1975 102 [386,30-387,5]
 [Zu 387, 1]