661,19 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 661,18]
Adaptation: Wilmotte 1933b 46 Anm. 4 [661,1-662,2]
Charakterisierung: Blamires 1966 195 Anm. 1, 202, 384
Entstehungsgeschichte des Parzival: Boigs 1987 372 Anm. 48 [661,6-663,8]
Interpretation: Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 365 [661,15-661,19], Brüggen 1996 214 Anm. 35 [661,6-662,2], Unzeitig-Herzog 1998 210 Anm. 38 [661,6-661,20]
Kommunikation: Schnyder, M. 2003 342 Anm. 111 [661,15-661,23]
Oxymoron: Freytag, W. 1972a 38 Anm. 17 [661,19-662,2]
Raum u. Bewegung: Glaser 2004 102 [661,15-661,28]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 265 [661,6-661,20]
Sprache: Beck, Hartmut 1994 169 [661,1-661,30]
Stil: Kutzner 1975 138 [661,16-661,19]
Überlieferung: Beckers 1996 401-402 [661,7-664,29]
zwîvel: Hempel, H. 1951 175, Schröder, Walter Johannes 1952b 228 Anm. 1, Hempel, H. 1966b 289, Brackert 2000 341 Anm. 31
 [Zu 661,20]