| 156,1
|
daz ez Iwânet erhôrte |
|
|
| 156,2
|
vor der stat ans graben orte, |
| 156,3
|
froun Ginovêrn knapp unde ir mâc. |
| 156,4
|
do'r von dem orse erhôrte den bâc, |
| 156,5
|
und dô er niemen drûffe sach, |
| 156,6
|
von sînen triwen daz geschach |
| 156,7
|
die er nâch Parzivâle truoc, |
| 156,8
|
dô gâhte dar der knappe kluoc. |
| 156,9
|
er vant Ithêren tôt, |
| 156,10
|
unt Parzivâln in tumber nôt. |
| 156,11
|
snellîch er zin beiden spranc: |
| 156,12
|
dô sageter Parzivâle danc |
| 156,13
|
prîses des erwarp sîn hant |
| 156,14
|
an dem von Kukûmerlant. |
| 156,15
|
"got lôn dir. nu rât waz ich tuo: |
| 156,16
|
ich kan hie harte wênic zuo: |
| 156,17
|
wie bringe ichz ab im unde an mich?" |
| 156,18
|
"daz kan ich wol gelêren dich," |
| 156,19
|
sus sprach der stolze Iwânet |
| 156,20
|
zem fil li roy Gahmuret. |
| 156,21
|
entwâpent wart der tôte man |
| 156,22
|
aldâ vor Nantes ûf dem plân, |
| 156,23
|
und an den lebenden geleget, |
| 156,24
|
den dannoch grôziu tumpheit reget. |
| 156,25
|
Iwânet sprach "diu ribbalîn |
| 156,26
|
sulen niht underem îsern sîn: |
| 156,27
|
du solt nu tragen ritters kleit." |
| 156,28
|
diu rede was Parzivâle leit: |
| 156,29
|
Dô sprach der knappe guoter |
| 156,30
|
"swaz mir gap mîn muoter, |
|