| 289,1
|
weder ern sprach dô sus noch sô: |
|
|
| 289,2
|
wan er schiet von den witzen dô. |
| 289,3
|
Segramors kastelân |
| 289,4
|
huop sich gein sînem barne sân. |
| 289,5
|
er muose ûf durch ruowen stên, |
| 289,6
|
ober inder wolde gên. |
| 289,7
|
sich legent genuoc durch ruowen nidr:
|
| 289,8
|
daz habt ir dicke freischet sidr. |
| 289,9
|
waz ruowe kôs er in dem snê? |
| 289,10
|
mir tæte ein ligen drinne wê. |
| 289,11
|
der schadehafte erwarb ie spot: |
| 289,12
|
sælden pflihtær dem half got. |
| 289,13
|
daz her lac wol sô nâhen |
| 289,14
|
daz si Parzivâlen sâhen |
| 289,15
|
haben als im was geschehen. |
| 289,16
|
der minne er muose ir siges jehen, |
| 289,17
|
diu Salmônen ouch betwanc. |
| 289,18
|
dâ nâch was dô niht ze lanc, |
| 289,19
|
ê Segramors dort zuo zin gienc. |
| 289,20
|
swer in hazte od wol enpfienc, |
| 289,21
|
den was er al gelîche holt: |
| 289,22
|
sus teilter bâgens grôzen solt. |
| 289,23
|
er sprach "ir habt des freischet vil, |
| 289,24
|
rîterschaft ist topelspil, |
| 289,25
|
unt daz ein man von tjoste viel. |
| 289,26
|
ez sinket halt ein mers kiel. |
| 289,27
|
lât mich nimmer niht gestrîten, |
| 289,28
|
daz er mîn getorste bîten, |
| 289,29
|
ober bekande mînen schilt. |
| 289,30
|
des hât mich gar an im bevilt, |
|