wê adv i [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

wê
22,9	er ist anders denne wir gevar:/ ôwî wan tæte im daz niht	wê!/ daz het ich gerne erfunden ê:/ op mirz die mîne rieten,/ ich
53,2	stêt hie selbe ouch ame rê./ unvergolten dienst im tet ze	wê."/ ûf erde niht sô guotes was,/ der helm, von arde ein adamas/
55,26	wær dîn ordn in mîner ê,/ sô wær mir immer nâch dir	wê:/ und hân doch immer nâch dir pîn./ werde unser zweier
58,4	dennoch swebter ûf dem sê:/ die snellen winde im tâten	wê./ einn sîdîn segel saher roten:/ den truoc ein kocke, und ouch
94,16	minnet mich nâch unser ê:/ wan mirst nâch iwerr minne	wê./ oder sol mir gein iu schade sîn/ der Franzoyser
99,20	bin rîche./ wan solt ich volkes hêrre sîn?/ den tæte	wê der jâmer mîn./ frou Herzeloyde, helfet mir,/ daz wir
102,14	der selbe stift ouch Ninnivê./ in tet schade und laster	wê:/ der jach der bâruc zurborn./ des wart gewunnen unt verlorn/
107,6	gebalsemt wart sîn junger rê./ vor jâmer wart vil liuten	wê./ ein tiwer rubîn ist der stein/ ob sîme grabe, dâ durch er
108,22	truoc den touf und kristen ê:/ sîn tôt tet Sarrazînen	wê/ sunder liegen, daz ist wâr./ sîner zît versunnenlîchiu jâr/
120,6	ez wære æber oder snê,/ dem wilde tet sîn schiezen	wê./ nu hœret fremdiu mære./ swennerrschôz daz swære,/ des wære
194,13	ob ichz iu sage,/ ez wende iu slâf: daz tuot iu	wê./ mir hât der künec Clâmidê/ und Kingrûn sîn scheneschlant/
203,11	aldâ in beiden mite./ /in was wol und niht ze	wê./ nu hœret ouch wie Clâmidê/ in krefteclîcher hervart/ mit
208,19	Clâmidê kom selbe in nôt:/ im und den sînen wart dâ	wê./ den sturm verbôt dô Clâmidê./ die burgær manheite wîs/
209,16	/dô diz erhôrte Clâmidê,/ alrêrst tet im sîn arbeit	wê./ boten sander wider în,/ und enbôt, swer bî der künegîn/
215,27	daz ûzer her sach herzeleit./ brât und lide im tâten	wê:/ man leite den künec Clâmidê/ dâ sîne helfær wâren./ die
223,20	ich schouwe/ wiez umbe mîne muoter stê./ ob der wol oder	wê/ sî, daz ist mir harte unkunt./ dar wil ich zeiner kurzen
264,30	deiz âne sterben dâ ergê./ si tuont doch sus ein ander	wê./ // /Da ergienc diu scharpfe herte./ iewederr vaste werte/
282,19	under des gevallen ronen ast./ an ir hôhem fluge wart ir	wê./ ûz ir wunden ûfen snê/ vieln drî bluotes zäher rôt,/ die
289,10	waz ruowe kôs er in dem snê?/ mir tæte ein ligen drinne	wê./ der schadehafte erwarb ie spot:/ sælden pflihtær dem half
290,8	reht als ê./ er sprach, "hêr, mir tuot immer	wê,/ sol ers genozzen scheiden hin./ ob ich iu sô wirdec pin,/
311,3	naz/ der küngîn ougen umbe daz,/ wan Ithêrs tôt tet wîben	wê./ man sazte den künec Clâmidê/ anz uover zuo dem
321,13	teilte,/ im solhen willen veilte./ ez tuot manc tûsent herzen	wê/ daz strenge mortlîche rê/ an mîme hêrren ist getân./ lougent des
327,28	Cunnewârn si gâben Clâmidê:/ wan dem was nâch ir minne	wê./ sînen lîp gap err ze lône,/ unde ir houbet eine krône,/
338,20	noch wære/ âne wirt ûf eime snê,/ sô daz dem munde wurde	wê,/ derz ûz für wârheit breitet:/ sô het in got bereitet/
340,4	genomn/ ze Brumbâne bîme sê:/ eime rîter tet sîn tjost	wê,/ den er tôt derhinder stach;/ des sider Trevrizent verjach./
389,10	mit Kingrûne und mit Clâmidê,/ dem sî nu nâch dem grâle	wê,/ unt doch wider nâch ir minne./ nâch bêden i'emer sinne./ nu
437,8	spâte:/ daz er niht was erbeizet ê,/ diu selbe schame tet im	wê./ /er bant daz ors vil vaste/ zeins gevallen ronen aste:/
440,12	der underswinge mir mîn ê./ mîme leben tet sîn sterben	wê./ der rehten ê diz vingerlîn/ für got sol mîn geleite
459,2	// /Parzivâl stuont ûffem snê./ ez tæte eim kranken manne	wê,/ ob er harnasch trüege/ dâ der frost sus an in slüege./ der
468,6	ir erfundn an rehter ê,/ iu mac zer helle werden	wê,/ diu nôt sol schiere ein ende hân,/ und wert von bandn aldâ
469,14	daz er schœne wirt als ê./ ouch wart nie menschen sô	wê,/ swelhes tages ez den stein gesiht,/ die wochen mac ez sterben
483,5	diu wunde was et lüppec var./ /daz tet uns mit dem künege	wê./ wir gewunn ein wurz heizt trachontê/ (wir hœren von der würze
483,28	wan daz der schade stüende als ê/ und herzelîcher tæte	wê./ diu schrift sprach "habt ir daz vernomn?/ iwer warnen mac
484,18	was,/ unt den rouch von lign alôê:/ im was et zallen zîten	wê./ dô zôch ich mich dâ her:/ swachiu wünne ist mîner jâre
489,28	unt bî dem sumerlîchen snê./ im getet der frost nie sô	wê,/ dem süezen œheime dîn./ daz sper muos in die wunden sîn:/
490,11	sô muoz der künec ruowe lân:/ sô tuot im grôzer frost sô	wê,/ sîn fleisch wirt kelter denne der snê./ sît man daz gelüppe
491,5	mit siufzebæren witzen./ gein des mânen wandel ist im	wê./ Brumbâne ist genant ein sê:/ dâ treit mann ûf durch
492,24	"neve, sît noch ê/ wart dem künige nie sô	wê,/ wan dô sîn komen zeigte sus/ der sterne Sâturnus:/ der
496,28	vor mir geherberget ê./ sîn vart tuot mir iemer	wê,/ die er fuor ze Baldac:/ ze tjostiern er dâ tôt lac./ // Daz
505,12	lam/ derhinder ûf grüenem klê:/ der tet grôz jâmer als	wê,/ daz si der freude gar vergaz./ er reit hin umbe gein ir baz./
521,27	diu dîns schaden hât gedâht./ von ir schuldn ist mir sô	wê:/ in Âv'estroit_mâvoiê/ half si mir schärpfer tjoste/ ûf lîbs
545,22	des gezemn/ daz ich ze fuoz hinnen gê./ wan daz tæte mir ze	wê,/ solt diz ors iwer sîn:/ daz was sô ledeclîche mîn/
565,12	gevar,/ weder regen noch der snê/ entet des daches blicke	wê./ /innen er was gezieret/ unt wol gefeitieret,/ der venster
586,15	nenne iu sîner mâge mêr,/ den ouch von minne ist worden	wê./ wes twanc der bluotvarwe snê/ Parzivâls getriwen lîp?/ daz
588,5	gesunt/ mit pfîlen alsus sêre wunt:/ daz tuot im lîhte als	wê/ als sîn minnen kumber ê./ /Gâwân truoc minne und ander
599,2	ouch lîht ze sêre wunt/ // Uf strîtes gedense:/ daz tæte iu	wê zer gense./ iu mac durch rüemen wesen liep/ der schilt dürkel
607,11	versagete,/ ob ich sît prîs bejagete,/ mir wurde wol ode	wê,/ daz schuof diu werde Itonjê./ ine hân ir leider niht
631,5	si wolden./ dô si sô tuon solden,/ diu bete tet in niht ze	wê./ "welhez ist Itonjê?"/ sus sprach die werde Gâwân:/
633,16	weinet:/ unde heizt ir Itonjê,/ sô tuot ir im von herzen	wê./ /ob ir triwe kunnet tragn,/ sô sult ir wenden im sîn
648,28	den het ich gern gesprochen ê:/ mir tuot mîn unmuoze	wê./ ir vreischt wol waz ich mære sage:/ got lêre iuch helfe
711,10	zestœren,/ nâch wem der clâren Itonjê/ was sô herzenlîche	wê./ /des künec Gramoflanzes kint/ nâch Artûse komen sint./
739,23	alrêrst diu swert erklungen./ /der heiden tet em getouften	wê./ des krîe was Thasmê:/ und swenn er schrîte Thabronit,/ sô
741,1	guot man unt des guot wîp./ // /Der heiden tet em getouften	wê./ des schilt was holz, hiez aspindê:/ daz fûlet noch
756,27	der heiden truog ein kursît:/ dem was von slegen ouch worden	wê./ daz was ein saranthasmê:/ dar an stuont manc tiwer stein./
789,10	si sich von sprunge huoben ê./ daz tet an sîner wunden	wê/ Anfortase, der sô qual,/ magede und rîter hôrten schal/ von