| 633,1
|
Dô sprach mîn hêr Gâwân |
|
|
| 633,2
|
"ir sult sîn fürbaz künde hân, |
| 633,3
|
sît er sich prîse nâhet |
| 633,4
|
unt des mit willen gâhet. |
| 633,5
|
von sînem munde ich hân vernomn, |
| 633,6
|
daz er herzenlîche ist komn |
| 633,7
|
mit dienst, ob irs geruochet, |
| 633,8
|
sô daz er helfe suochet |
| 633,9
|
durch trôst an iwer minne. |
| 633,10
|
künec durch küneginne |
| 633,11
|
sol billîche enpfâhen nôt. |
| 633,12
|
frouwe, hiez iur vater Lôt, |
| 633,13
|
sô sît irz die er meinet, |
| 633,14
|
nâch der sîn herze weinet: |
| 633,15
|
unde heizt ir Itonjê, |
| 633,16
|
sô tuot ir im von herzen wê. |
| 633,17
|
ob ir triwe kunnet tragn, |
| 633,18
|
sô sult ir wenden im sîn klagn. |
| 633,19
|
beidenthalp wil ich des bote sîn. |
| 633,20
|
frouwe, nemt diz vingerlîn: |
| 633,21
|
daz sant iu der clâre. |
| 633,22
|
ouch wirb ichz âne vâre: |
| 633,23
|
frowe, daz lât al balde an mich." |
| 633,24
|
si begunde al rôt värwen sich: |
| 633,25
|
als ê was gevar ir munt, |
| 633,26
|
wart al dem antlütze kunt: |
| 633,27
|
dar nâch schier wart si anders var. |
| 633,28
|
si greif al blûweclîche dar: |
| 633,29
|
daz vingerlîn wart schier erkant: |
| 633,30
|
si enpfiengez mit ir clâren hant. |
|