| 357,1
|
Hie ein tjost, diu ander dort. |
|
|
| 357,2
|
daz her begunde ouch trecken vort |
| 357,3
|
her gein der stat durch hôhen muot. |
| 357,4
|
ir vesprîe wart vil guot. |
| 357,5
|
ze bêder sîte rotten ungezalt, |
| 357,6
|
garzûne krîe manecvalt. |
| 357,7
|
bêde schottesch und walsch |
| 357,8
|
wart dâ gerüefet sunder valsch. |
| 357,9
|
der ritter tât was âne vride: |
| 357,10
|
die helde erswungen dâ die lide. |
| 357,11
|
ez wârn doch allez meistec kint, |
| 357,12
|
die ûzem her dar komen sint. |
| 357,13
|
die begiengen dâ vil werde tât, |
| 357,14
|
die burgær pfanten se ûf der sât. |
| 357,15
|
der nie gediende an wîbe |
| 357,16
|
kleinœt, der möhte an sîme lîbe |
| 357,17
|
niemer bezzer wât getragen. |
| 357,18
|
von Meljanze hôrt ich sagen, |
| 357,19
|
sîn zimierde wære guot: |
| 357,20
|
er het och selbe hôhen muot |
| 357,21
|
und reit ein schœne kastelân, |
| 357,22
|
daz Meljacanz dort gewan, |
| 357,23
|
do'r Keyn sô hôhe derhinder stach |
| 357,24
|
daz mann am aste hangen sach. |
| 357,25
|
do ez Meljacanz dort erstreit, |
| 357,26
|
Meljanz von Lîz ez hie wol reit. |
| 357,27
|
sîn tât was vor ûz sô bekant. |
| 357,28
|
al sîn tjost in ir ougen vant |
| 357,29
|
Obî dort ûf dem palas, |
| 357,30
|
dar si durch warten komen was.
|
|