| 426,1
|
Er hât hie'rliten grôze nôt |
|
|
| 426,2
|
und muoz nu kêren in den tôt. |
| 426,3
|
swaz erden hât umbslagenz mer, |
| 426,4
|
dane gelac nie hûs sô wol ze wer |
| 426,5
|
als Munsalvæsche: swâ diu stêt, |
| 426,6
|
von strîte rûher wec dar gêt. |
| 426,7
|
bî sîme gemach in hînte lât: |
| 426,8
|
morgen sag man im den rât." |
| 426,9
|
des volgten al die râtgeben. |
| 426,10
|
sus behielt hêr Gâwân dâ sîn leben. |
| 426,11
|
man pflac des heldes unverzagt |
| 426,12
|
des nahts aldâ, wart mir gesagt, |
| 426,13
|
daz harte guot was sîn gemach. |
| 426,14
|
dô man den mitten morgen sach |
| 426,15
|
unt dô man messe gesanc, |
| 426,16
|
ûf dem palase was grôz gedranc |
| 426,17
|
von bovel unt von werder diet. |
| 426,18
|
der künec tet als man im riet, |
| 426,19
|
er hiez Gâwânen bringen: |
| 426,20
|
den wolter nihtes twingen, |
| 426,21
|
wan als ir selbe hât gehôrt. |
| 426,22
|
nu seht wâ in brâhte dort |
| 426,23
|
Antikonî diu wol gevar: |
| 426,24
|
ir vetern sun kom mit ir dar, |
| 426,25
|
unt andr genuoge des küneges man. |
| 426,26
|
diu küngîn fuorte Gâwân |
| 426,27
|
für den künec an ir hende. |
| 426,28
|
ein schapel was ir gebende. |
| 426,29
|
ir munt den bluomen nam ir prîs: |
| 426,30
|
ûf dem schapele decheinen wîs |
|