hûs stn [ Lexer ] [ BMZ ] [ Findebuch ]

hûs
60,5	man zôch im soumære nâch./ /sîn ouge ninder	hûs dâ sach,/ schilde wærn sîn ander dach,/ und die wende
123,8	"daz tuot der künec Artûs./ junchêrre, komt ir in des	hûs,/ der bringet iuch an ritters namn,/ daz irs iuch nimmer
135,14	den sic./ daz sâhet ir unt Artûs,/ der mîne swester hât ze	hûs,/ die süezen Cunnewâren./ ir munt kan niht gebâren/ mit
142,14	müede gein im gâhen./ Do ersach der tumpheit genôz/ ein	hûs ze guoter mâze grôz./ dâ was inne ein arger wirt,/ als
143,24	iwer hêrre der künc Artûs,/ den kumt ein mîn gast ze	hûs./ bitet hüeten sîn vor spotte./ ern ist gîge noch diu
147,21	bat reden mîn muoter mich,/ ê daz ich schiede von ir	hûs./ ich sihe hie mangen Artûs:/ wer sol mich ritter machen?"/
152,8	ez ist dem künge Artûs/ ûf sînen hof unt in sîn	hûs/ sô manec werder man geriten,/ durch den ir lachen hât
161,27	wie der türne wüehse mêre:/ der stuont dâ vil ûf eime	hûs./ dô wânder si sæt Artûs:/ des jaher im für heilikeit,/ unt
175,17	jâmers nôt./ für sîner drîer süne tôt/ ist im ein gelt ze	hûs geriten:/ nu hât in sælde niht vermiten."/ /sus kom der
185,1	dâ man mich hêrre heizet,/ // dâ heime in mîn selbes	hûs,/ dâ wirt gefreut vil selten mûs./ wan diu müese ir spîse
220,12	pîn./ nu bin ich, künec Artûs,/ her geriten in dîn	hûs,/ betwungen von ritters hant./ du weist wol daz in mîn
221,15	"ôwê daz ie kein Bertûn/ dich betwungen sach ze	hûs!/ noch rîcher denne Artûs/ wær du helfe und urborn,/ und
225,22	wazzer oder lant/ inre drîzec mîln erbûwen sî./ wan ein	hûs lît hie bî:/ mit triwen ich iu râte dar:/ war möht ir
280,2	// /Welt ir nu hœrn wie Artûs/ von Karidœl ûz sîme	hûs/ und ouch von sîme lande schiet,/ als im diu messenîe riet?/
310,21	eins dinges ich iuch biten wil:/ kom ich imer in iwer	hûs,/ gelt disen kus," sprach Artûs./ "ich tuon swes ir mich
363,30	seht sîn gebâr, hœrt sîniu wort:/ in mîme	hûs liez ich in dort:/ // Kunt ir dan ritters fuore spehen,/
417,2	der fürste Liddamus/ "waz solt der in mîns hêrren	hûs,/ der im sînen vater sluoc/ und daz laster im so nâhe
425,28	die scham wir alle müesen klagn,/ wurd er in iwerem	hûs erslagn./ nu vergebt im sîne schulde/ durch iwerre swester
426,4	den tôt./ swaz erden hât umbslagenz mer,/ dane gelac nie	hûs sô wol ze wer/ als Munsalvæsche: swâ diu stêt,/ von
449,7	drî./ du hâst hie stênde nâhen bî/ gezelt und slavenîen	hûs:/ kœm dir der künec Artûs,/ du behieltst in ouch mit spîse
489,23	nu sag mir, sæhe du daz sper/ ze Munsalvæsche ûf dem	hûs?/ dô der sterne Sâturnus/ wider an sîn zil gestuont,/
524,15	vienc in herter rîterschaft,/ und dô du bræhte mich ze	hûs/ dînem œheim Artûs./ vier wochen er des niht vergaz:/ die zît
548,23	der verje Gâwânen bat/ "sît selbe wirt in mîme	hûs."/ daz stuont alsô daz Artûs/ ze Nantes, dâ er dicke saz,/
654,29	er gienc hin wider unde saz,/ und was mit freuden dâ ze	hûs,/ unz daz der künec Artûs/ // mit her in sîne helfe
667,20	ez ist mîn œheim Artûs,/ in des hove und in des	hûs/ ich von kinde bin erzogn./ nu schaffet mir für unbetrogn/
669,1	von al der mässenîe./ Gâwân der valsches vrîe/ // Von	hûs sich rottierte:/ sîne reise er alsus zierte,/ dâ von möhte
674,18	volge ich," sprach Artûs./ diu herzogîn dô hin zir	hûs/ sande nâch den werden./ ich wæne ûf der erden/ nie schœner
699,21	künec des niht vergaz,/ er enpfienge se in des wirtes	hûs./ der höfsche wîse Artûs,/ swie wît wær Gâwâns gezelt,/ er
700,6	wer wâren die brâht Artûs?/ der ir aller lant unt ir	hûs/ kuntlîche solte nennen,/ müelîch si wârn zerkennen./ die jâhen
hûses
350,18	reit./ /burg und stat sô vor im lac,/ daz niemen bezzers	hûses pflac./ ouch gleste gein im schône/ aller ander bürge