| 447,1
|
Parzivâl der werde degen |
|
|
| 447,2
|
het des lîbes sô gepflegen |
| 447,3
|
daz sîn zimierde rîche |
| 447,4
|
stuont gar rîterlîche: |
| 447,5
|
in selhem harnasch er reit, |
| 447,6
|
dem ungelîch was jeniu kleit |
| 447,7
|
die gein im truoc der grâwe man. |
| 447,8
|
daz ors ûzem pfade sân |
| 447,9
|
kêrter mit dem zoume. |
| 447,10
|
dô nam sîn vrâgen goume |
| 447,11
|
umbe der guoten liute vart: |
| 447,12
|
mit süezer rede ers innen wart. |
| 447,13
|
dô was des grâwen rîters klage, |
| 447,14
|
daz im die heileclîchen tage |
| 447,15
|
niht hulfen gein alselhem site, |
| 447,16
|
daz er sunder wâpen rite |
| 447,17
|
ode daz er barfuoz gienge |
| 447,18
|
unt des tages zît begienge. |
| 447,19
|
Parzivâl sprach zim dô |
| 447,20
|
"hêr, ich erkenne sus noch sô |
| 447,21
|
wie des jârs urhap gestêt |
| 447,22
|
ode wie der wochen zal gêt. |
| 447,23
|
swie die tage sint genant, |
| 447,24
|
daz ist mir allez unbekant. |
| 447,25
|
ich diende eim der heizet got, |
| 447,26
|
ê daz sô lasterlîchen spot |
| 447,27
|
sîn gunst übr mich erhancte: |
| 447,28
|
mîn sin im nie gewancte, |
| 447,29
|
von dem mir helfe was gesagt: |
| 447,30
|
nu ist sîn helfe an mir verzagt." |
|