| 712,1
|
"Nu denct ob ir mîn œheim sît: |
|
|
| 712,2
|
durch triwe scheidet disen strît." |
| 712,3
|
Artûs ûz wîsem munde |
| 712,4
|
sprach an der selben stunde |
| 712,5
|
"ôwê, liebiu niftel mîn, |
| 712,6
|
daz dîn jugent sô hôher minne schîn |
| 712,7
|
tuot! daz muoz dir werden sûr. |
| 712,8
|
als tet dîn swester Sûrdâmûr |
| 712,9
|
durch der Kriechen lampriure. |
| 712,10
|
süeziu magt gehiure, |
| 712,11
|
den kampf möht ich wol scheiden, |
| 712,12
|
wesse ich daz an iu beiden, |
| 712,13
|
op sîn herze untz dîn gesamnet sint. |
| 712,14
|
Gramoflanz Irôtes kint |
| 712,15
|
vert mit sô manlîchen siten, |
| 712,16
|
daz der kampf wirt gestriten, |
| 712,17
|
ezn understê diu minne dîn. |
| 712,18
|
gesaher dînen liehten schîn |
| 712,19
|
bî friunden ie ze keiner stunt, |
| 712,20
|
unt dînen rôten süezen munt?" |
| 712,21
|
si sprach "desn ist niht geschehn: |
| 712,22
|
wir minn ein ander âne sehn. |
| 712,23
|
er hât ab mir durch liebe kraft |
| 712,24
|
unt durch rehte geselleschaft |
| 712,25
|
sîns kleinœtes vil gesant: |
| 712,26
|
er enpfienc ouch von mîner hant |
| 712,27
|
daz zer wâren liebe hôrte |
| 712,28
|
und uns beiden zwîvel stôrte. |
| 712,29
|
der künec ist an mir stæte, |
| 712,30
|
ân valsches herzen ræte." |
|