Adaptation: Backes, S. 1999 111 [268,25-271,24]
Artus: Schirok 1989c 79 [268,25-271,13]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 140 [270,1-271,9]
Erzähltechnik: Hirschberg 1976 23 [270,5-271,23], 151 [270,25-270,28], Parshall 1981 65 [270,25-271,9], Urscheler 2002 98 [269,7-271,23]
ethischer Wortschatz: Maurer 1951b 198
Gewalt: Lienert 2002a 231 [270,25-270,26], 243 [270,25-270,26]
Gottfried von Straßburg: Haruta 1978 303
Individualität: Sosna 2003 187 [268,25-271,13]
Interpretation: Weber, G. 1948 44 [268,25-271,22], Okken 1968 637 [270,25-271,9], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Kratz, H. 1973a 265 [270,1-271,23], Lampe 1987b 288 [270,23-270,30], Fuhrmann, J. 1994 101 s. auch Anm. 8 [268,1-272,30], Unzeitig-Herzog 1998 206 [266,7-272,19], Backes, S. 1999 124
Litotes: Hübner, Alfred 1930 115 [270,25-270,26]
Minne u. Ehe: Wiegand 1972 227 Anm. 123
Oxymoron: Freytag, W. 1972a 59 [270,25-270,28]
Philologie: Schmidt, E. 1979 429
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 42 [270,23-271,1]
Religion: Sattler 1895 101 [270,25-270,30]
Sprache: Ide 1996 231 [270,23-270,26]
Stil: Kinzel 1874 4, Laserstein 1967 32 [153,14-372,18]
Wortschatz: Riemer, G. 1906 98, 101, Mersmann 1971 208, Wolf, B. 2002 46 Anm. 264
Wortsinn: Fleischhauer 1954 592, Hoffmann, Werner 1963b 971, Weber, G. 1981 971, Garnerus 1999 101, Gilmour 2000 139
|