456, 4 (zu den werkspezifischen Angaben)[Zu 456, 3]
Abbildungen: Stephan-Chlustin 2004 139 [456,4-456,22]
Adaptation: Fourquet 1938b 189 Anm. 1 [456,4-456,30]
Charakterisierung: Ortmann 1972 86-88 Anm. 37 [456,1-456,30]
Entstehungsgeschichte des Parzival: Mohr 1979i 154 [456,1-456,4], 157 [455,23-456,5]
Erzähltechnik: Hirschberg 1976 137 >, 138 Anm. 41 >, 252 Anm. 28 >, Schirok 1976 46, Green 1980b 115 [456,4-456,5], Green 1982b 185, 186 Anm. 39
Gral: Loomis 1963b 208 Anm. 3 [453,1-456,4], Sacker 1963 116 [456,1-456,4], Loomis 1991 208 Anm. 3 [453,1-456,4]
güete: Meissburger 1968 166 Anm. 45 [455,23-456,4]
heterodoxe Einflüsse: Katann 1957/58 322 [456,1-456,30]
Interpretation: Misch 1927 289 [456,1-456,30], Huth 1972 404 [185,21-815,26], Roßkopf 1972 244 Anm. 1 [456,1-456,15], Kratz, H. 1973a 289 [455,23-456,4], Johnson, L. 1999 336 [456,4-456,22]
Kyot: Mohr 1966c 51 [456,1-456,4], 54-55 [455,23-456,4]
Minne u. Ehe: Kleber, J. 1992b 151 [456,1-456,15]
Quellen - allgemein: Mundó 1979 3 [453,11-456,30]
Quellen - Chrétien: Golther 1925a 175, Rachbauer 1934 232 [456,4-456,24], 247, Rachbauer 1970 232 [456,4-456,24], 247, Rachbauer 1980 232 [456,4-456,24], 247
Raum u. Bewegung: Wynn 1961b 405 [456,1-456,14], Trachsler, E. 1979 112 [456,1-456,4], Wynn 1984 104 [456,1-456,14]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Nyholm 1964 191 [455,25-457,3]
Stil: Johnson, L. 1978d 312 >
übersetzter Abschnitt: Lampe 1990 99 [455,25-456,5]
Werkstruktur: Henzen 1951 201 [456,2-456,4], Henzen 1966 138 [456,2-456,4], Kratz, H. 1973a 528 [455,23-456,4]
Wortschatz: Mersmann 1971 40, 230
 [Zu 456, 5]