Adaptation: Mergell 1943 326 Anm. 12 [48,17-49,19]
Eilhart: Schreiber, A. 1922 174, Ehrismann, G. 1927 221, Eggers 1950 39 Anm. 3, 42, Kratz, H. 1973a 27, Eggers 1982b 136 Anm. 3, 139, Draesner 1993 227 Anm. 76, Noltze 1995b 248
Entstehungsgeschichte des Parzival: Schreiber, A. 1922 174
Erzähltechnik: Green 1980b 87 Anm. 13 [49,5-49,6], Urscheler 2002 57 [48,18-50,19], 262 [48,18-49,19]
Hartmann von Aue: Wand 1989 179 [49,5-49,6]
Humor: Kant 1878 53 Anm. 2 [48,7-50,16]
Interpretation: Kratz, H. 1973a 179 [48,17-49,19], Mohr 1979j 190, Schirok 1988c 439 [49,5-49,6], Nellmann 1994c 470 [48,27-49,6], 480, 493, Noltze 1995b 118 [48,28-49,19], 175, Hartmann, Heiko 2000 44 [47,26-50,19], 108
Intertextualität: Draesner 1993 178 [49,5-49,6], 227 Anm. 76, 419 [49,5-49,6]
Metrik: Kraus, C. 1902 183
Minne u. Ehe: Karg, I. 1993b 38
Moriaen: Wells, D. 1971g 46
Namen: Fourquet 1949 251, Rosenfeld, Hellmut 1971 205, 209, Rosenfeld, Hellmut 1974 38, Fourquet 1979l 196, Mohr 1979q 487, Schröder, Werner 1982b 84, Passage 1984 162, Chandler 1992 208, Noltze 1995b 176, Müller, M. 2003 209 Anm. 391
Quellen - allgemein: San-Marte 1841 454, Wilmotte 1932a 392 Anm. 1 [48,17-49,19], Kratz, H. 1973a 154, 155
Quellen - Chrétien: Lichtenstein 1897 13 [17,15-127,18]
Rezeption (sekundär - Mittelalter): Schirok 1982 18, 26 [49,5-49,6]
Überlieferung: Bonath und Lomnitzer 1989 100 [48,27-50,2]
Verwandtschaftsverhältnisse: Busse, Werner 1979 117 [48,17-49,19], Delabar 1990 240 [47,25-49,19], 242, Sutter 2003 260
|