| 117,1
|
der valsch sô gar an ir verswant, |
|
|
| 117,2
|
ouge noch ôre in nie dâ vant. |
| 117,3
|
ein nebel was ir diu sunne: |
| 117,4
|
si vlôch der werlde wunne. |
| 117,5
|
ir was gelîch naht unt der tac: |
| 117,6
|
ir herze niht wan jâmers phlac. |
| 117,7
|
Sich zôch diu frouwe jâmers balt |
| 117,8
|
ûz ir lande in einen walt, |
| 117,9
|
zer waste in Soltâne; |
| 117,10
|
niht durch bluomen ûf die plâne. |
| 117,11
|
ir herzen jâmer was sô ganz, |
| 117,12
|
sine kêrte sich an keinen kranz, |
| 117,13
|
er wære rôt oder val. |
| 117,14
|
si brâhte dar durch flühtesal |
| 117,15
|
des werden Gahmuretes kint. |
| 117,16
|
liute, die bî ir dâ sint, |
| 117,17
|
müezen bûwn und riuten. |
| 117,18
|
si kunde wol getriuten |
| 117,19
|
ir sun. ê daz sich der versan, |
| 117,20
|
ir volc si gar für sich gewan: |
| 117,21
|
ez wære man oder wîp, |
| 117,22
|
den gebôt si allen an den lîp, |
| 117,23
|
daz se immer ritters wurden lût. |
| 117,24
|
"wan friesche daz mîns herzen trût, |
| 117,25
|
welch ritters leben wære, |
| 117,26
|
daz wurde mir vil swære. |
| 117,27
|
nu habt iuch an der witze kraft, |
| 117,28
|
und helt in alle rîterschaft." |
| 117,29
|
der site fuor angestlîche vart. |
| 117,30
|
der knappe alsus verborgen wart |
|