| 164,1
|
in eine kemenâten. |
|
|
| 164,2
|
si begundn im alle râten |
| 164,3
|
"lâtz harnasch von iu bringen |
| 164,4
|
und iweren liden ringen." |
| 164,5
|
Schiere er muose entwâpent sîn. |
| 164,6
|
dô si diu rûhen ribbalîn |
| 164,7
|
und diu tôren kleit gesâhen, |
| 164,8
|
si erschrâken die sîn pflâgen. |
| 164,9
|
vil blûgez wart ze hove gesagt: |
| 164,10
|
der wirt vor schame was nâch verzagt. |
| 164,11
|
ein ritter sprach durch sîne zuht |
| 164,12
|
"deiswâr sô werdeclîche fruht |
| 164,13
|
erkôs nie mîner ougen sehe. |
| 164,14
|
an im lît der sælden spehe |
| 164,15
|
mit reiner süezen hôhen art. |
| 164,16
|
wiest der minnen blic alsus bewart? |
| 164,17
|
mich jâmert immer daz ich vant |
| 164,18
|
an der werlde freude alsölh gewant. |
| 164,19
|
wol doch der muoter diu in truoc, |
| 164,20
|
an dem des wunsches lît genuoc. |
| 164,21
|
sîn zimierde ist rîche: |
| 164,22
|
dez harnasch stuont rîterlîche |
| 164,23
|
ê ez kœm von dem gehiuren. |
| 164,24
|
von einer quaschiuren |
| 164,25
|
bluotige amesiere |
| 164,26
|
kôs ich an im schiere." |
| 164,27
|
der wirt sprach zem ritter sân |
| 164,28
|
"daz ist durch wîbe gebot getân." |
| 164,29
|
"nein, hêrre: erst mit sölhen siten, |
| 164,30
|
ern kunde nimer wîp gebiten |
|