| 414,1
|
Welt ir hœrn, ich tuon iu kunt |
|
|
| 414,2
|
wâ von ê sprach mîn munt |
| 414,3
|
daz lûtr gemüete trüebe wart. |
| 414,4
|
gunêrt sî diu strîtes vart, |
| 414,5
|
die ze Schampfanzûn tet Vergulaht: |
| 414,6
|
wan daz was im niht geslaht |
| 414,7
|
von vater noch von muoter. |
| 414,8
|
der junge man vil guoter |
| 414,9
|
von schame leit vil grôzen pîn, |
| 414,10
|
dô sîn swester diu künegîn |
| 414,11
|
in begunde vêhen: |
| 414,12
|
man hôrt in sêre vlêhen. |
| 414,13
|
dô sprach diu juncfrouwe wert |
| 414,14
|
"hêr Vergulaht, trüege ichz swert |
| 414,15
|
und wær von gotes gebot ein man, |
| 414,16
|
daz ich schildes ambet solde hân, |
| 414,17
|
iwer strîten wær hie gar verzagt. |
| 414,18
|
dô was ich âne wer ein magt, |
| 414,19
|
wan daz ich truoc doch einen schilt, |
| 414,20
|
ûf den ist werdekeit gezilt: |
| 414,21
|
des wâpen sol ich nennen, |
| 414,22
|
ob ir ruochet diu bekennen. |
| 414,23
|
guot gebærde und kiuscher site, |
| 414,24
|
den zwein wont vil stæte mite.
|
| 414,25
|
den bôt ich für den ritter mîn, |
| 414,26
|
den ir mir sandet dâ her în: |
| 414,27
|
anders schermes het ich niht. |
| 414,28
|
swâ man iuch nu bî wandel siht, |
| 414,29
|
ir habt doch an mir missetân, |
| 414,30
|
ob wîplîch prîs sîn reht sol hân. |
|