| 632,1
|
Dô sprach diu magt mit sinnen |
|
|
| 632,2
|
"hêr, wen solt ich minnen? |
| 632,3
|
sît mir mîn êrster tag erschein, |
| 632,4
|
sô wart rîter nie dechein |
| 632,5
|
ze dem ich ie gespræche wort, |
| 632,6
|
wan als ir hiute hât gehôrt." |
| 632,7
|
"sô möhten iu doch mære komn, |
| 632,8
|
wâ ir mit manheit hât vernomn |
| 632,9
|
bejagten prîs mit rîterschaft, |
| 632,10
|
und wer mit herzenlîcher kraft |
| 632,11
|
nâch minnen dienst bieten kan." |
| 632,12
|
sus sprach mîn hêr Gâwân: |
| 632,13
|
des antwurt im diu clâre magt |
| 632,14
|
"nâch minne ist diens mich verdagt. |
| 632,15
|
wan der herzoginne von Lôgroys |
| 632,16
|
dient manc rîter kurtoys, |
| 632,17
|
beidiu nâch minne und umb ir solt. |
| 632,18
|
der hât maneger hie geholt |
| 632,19
|
tjostieren dâ wirz sâhen. |
| 632,20
|
ir keiner nie sô nâhen |
| 632,21
|
kom als ir uns komen sît. |
| 632,22
|
den prîs ûf hœhet iwer strît." |
| 632,23
|
er sprach zer meide wol gevar |
| 632,24
|
"war kriegt der herzoginne schar, |
| 632,25
|
sus manec rîter ûz erkorn? |
| 632,26
|
wer hât ir hulde verlorn?" |
| 632,27
|
si sprach "daz hât roys Gramoflanz, |
| 632,28
|
der der werdekeite kranz |
| 632,29
|
treit, als im diu volge giht. |
| 632,30
|
hêr, des erkenne ich anders niht." |
|