| 679,1
|
Ob von dem werden Gâwân |
|
|
| 679,2
|
werlîche ein tjost dâ wirt getân, |
| 679,3
|
so gevorht ich sîner êre |
| 679,4
|
an strîte nie sô sêre. |
| 679,5
|
ich solt ouch sandern angest hân: |
| 679,6
|
daz wil ich ûz den sorgen lân. |
| 679,7
|
der was in strîte eins mannes her. |
| 679,8
|
ûz heidenschaft verr über mer |
| 679,9
|
was brâht diu zimierde sîn. |
| 679,10
|
noch rœter denn ein rubbîn |
| 679,11
|
was sîn kursît unt sîns orses kleit. |
| 679,12
|
der helt nâch âventiure reit: |
| 679,13
|
sîn schilt was gar durchstochen. |
| 679,14
|
er hêt ouch gebrochen |
| 679,15
|
von dem boum, des Gramoflanz |
| 679,16
|
huote, ein sô liehten kranz |
| 679,17
|
daz Gâwânz rîs erkande. |
| 679,18
|
dô vorht er die schande, |
| 679,19
|
op sîn der künec dâ het erbitn: |
| 679,20
|
wær der durch strît gein im geritn, |
| 679,21
|
sô müese ouch strîten dâ geschehn, |
| 679,22
|
und solt ez nimmer frouwe ersehn. |
| 679,23
|
von Munsalvæsche wâren sie, |
| 679,24
|
beidiu ors, diu alsus hie |
| 679,25
|
liezen nâher strîchen |
| 679,26
|
ûfen poynder hurteclîchen: |
| 679,27
|
mit sporn si wurden des ermant. |
| 679,28
|
al grüene klê, niht stoubec sant, |
| 679,29
|
stuont touwec dâ diu tjost geschach. |
| 679,30
|
mich müet ir beider ungemach. |
|