| 745,1
|
Waz prîss bejagete ich danne an dir? |
|
|
| 745,2
|
stant stille, unde sage mir,
|
| 745,3
|
werlîcher helt, wer du sîs. |
| 745,4
|
für wâr du hetes mînen prîs |
| 745,5
|
behabt, der lange ist mich gewert, |
| 745,6
|
wær dir zebrosten niht dîn swert. |
| 745,7
|
nu sî von uns bêden vride, |
| 745,8
|
unz uns geruowen baz diu lide." |
| 745,9
|
si sâzen nider ûfez gras: |
| 745,10
|
manheit bî zuht an beiden was,
|
| 745,11
|
unt ir bêder jâr von solher zît, |
| 745,12
|
zalt noch ze junc si bêde ûf strît. |
| 745,13
|
der heiden zem getouften sprach |
| 745,14
|
"nu geloube, helt, daz ich gesach |
| 745,15
|
bî mînen zîten noch nie man, |
| 745,16
|
der baz den prîs möhte hân, |
| 745,17
|
den man in strîte sol bejagen. |
| 745,18
|
nu ruoche, helt, mir beidiu sagen, |
| 745,19
|
dînen namen unt dînen art: |
| 745,20
|
so ist wol bewendet her mîn vart." |
| 745,21
|
dô sprach Herzeloyden suon |
| 745,22
|
"sol ich daz durch vorhte tuon, |
| 745,23
|
sone darf es niemen an mich gern, |
| 745,24
|
sol ichs betwungenlîche wern." |
| 745,25
|
der heiden von Thasmê |
| 745,26
|
sprach "ich wil mich nennen ê, |
| 745,27
|
und lâ daz laster wesen mîn. |
| 745,28
|
ich pin Feirefîz Anschevîn, |
| 745,29
|
sô rîche wol daz mîner hant |
| 745,30
|
mit zinse dienet manec lant." |
|