| 787,1
|
Anfortas unt die sîn |
|
|
| 787,2
|
noch vor jâmer dolten pîn. |
| 787,3
|
ir triwe liez in in der nôt. |
| 787,4
|
dick er warb umb si den tôt: |
| 787,5
|
der wære och schiere an im geschehn, |
| 787,6
|
wan daz sin dicke liezen sehn |
| 787,7
|
den grâl und des grâles kraft. |
| 787,8
|
er sprach zuo sîner rîterschaft |
| 787,9
|
"ich weiz wol, pflægt ir triuwe, |
| 787,10
|
so erbarmet iuch mîn riuwe. |
| 787,11
|
wie lange sol diz an mir wern? |
| 787,12
|
welt ir iu selben rehtes gern, |
| 787,13
|
sô müezt ir gelten mich vor gote. |
| 787,14
|
ich stuont ie gerne ziwerm gebote, |
| 787,15
|
sît ich von êrste wâpen truoc. |
| 787,16
|
ich hân enkolten des genuoc, |
| 787,17
|
op mir ie unprîs geschach, |
| 787,18
|
unt op daz iwer keiner sach. |
| 787,19
|
sît ir vor untriwen bewart, |
| 787,20
|
sô lœst mich durch des helmes art |
| 787,21
|
unt durch des schildes orden. |
| 787,22
|
ir sît dick innen worden, |
| 787,23
|
ob ez iu niht versmâhte, |
| 787,24
|
daz ich diu beidiu brâhte |
| 787,25
|
unverzagt ûf rîterlîchiu werc. |
| 787,26
|
ich hân tal unde berc |
| 787,27
|
mit maneger tjost überzilt |
| 787,28
|
unt mit dem swerte alsô gespilt, |
| 787,29
|
daz es die vînde an mir verdrôz, |
| 787,30
|
swie wênc ich des gein iu genôz. |
|