| 379,1
|
Daz wâren Scherules man: |
|
|
| 379,2
|
von den wart ez dâ guot getân. |
| 379,3
|
waz mag ich nu sprechen mêr? |
| 379,4
|
wan Poydiconjunz was hêr: |
| 379,5
|
der reit dar zuo mit solher kraft, |
| 379,6
|
wær Swarzwalt ieslîch stûde ein schaft, |
| 379,7
|
man dorft dâ niht mêr waldes sehn, |
| 379,8
|
swer sîne schar wolde spehn. |
| 379,9
|
der reit mit sehs vanen zuo,
|
| 379,10
|
vor den man strîts begunde fruo. |
| 379,11
|
pusûner gâben dôzes klac, |
| 379,12
|
alsô der doner der ie pflac |
| 379,13
|
vil angestlîcher vorhte. |
| 379,14
|
manc tambûrr dâ worhte |
| 379,15
|
mit der pusûner galm. |
| 379,16
|
wart inder dâ kein stupfen halm |
| 379,17
|
getretet, des enmoht ich niht. |
| 379,18
|
Erffurter wîngarte giht |
| 379,19
|
von treten noch der selben nôt: |
| 379,20
|
maneg orses fuoz die slâge bôt. |
| 379,21
|
dô kom der herzoge Astor |
| 379,22
|
mit strîte an die von Jâmor. |
| 379,23
|
dâ wurden tjoste gewetzet, |
| 379,24
|
manc werder man entsetzet |
| 379,25
|
hinderz ors ûfn acker. |
| 379,26
|
si wârn ir strîtes wacker. |
| 379,27
|
vil fremder krîe man dâ rief. |
| 379,28
|
manc vole ân sînen meister lief, |
| 379,29
|
des hêrre dort ze fuoze stuont: |
| 379,30
|
ich wæn dem was gevelle kuont. |
|