| 26,1
|
der gast zer wirtinne |
|
|
| 26,2
|
sprach mit ritters sinne |
| 26,3
|
"saget mir, ob irs ruochet, |
| 26,4
|
durh waz man iuch sô suochet |
| 26,5
|
zornlîche mit gewalt. |
| 26,6
|
ir habet sô manegen degen balt: |
| 26,7
|
mich müet daz si sint verladen |
| 26,8
|
mit vînde hazze nâch ir schaden." |
| 26,9
|
"daz sage i'u, hêrre, sît irs gert. |
| 26,10
|
mir diende ein ritter, der was wert. |
| 26,11
|
sîn lîp was tugende ein bernde rîs. |
| 26,12
|
der helt was küene unde wîs, |
| 26,13
|
der triwe ein reht beklibeniu fruht: |
| 26,14
|
sîn zuht wac für alle zuht. |
| 26,15
|
er was noch kiuscher denne ein wîp: |
| 26,16
|
vrecheit und ellen truoc sîn lîp, |
| 26,17
|
sone gewuohs an ritter milter hant |
| 26,18
|
vor im nie über elliu lant |
| 26,19
|
(ine weiz waz nâch uns süle geschehen: |
| 26,20
|
des lâzen ander liute jehen): |
| 26,21
|
er was gein valscher fuore ein tôr, |
| 26,22
|
in swarzer varwe als ich ein Môr. |
| 26,23
|
sîn vater hiez Tankanîs, |
| 26,24
|
ein künec: der het och hôhen prîs. |
| 26,25
|
Mîn friunt der hiez Isenhart. |
| 26,26
|
mîn wîpheit was unbewart, |
| 26,27
|
dô ich sîn dienst nâch minne enphienc, |
| 26,28
|
deiz im nâch fröuden niht ergienc. |
| 26,29
|
des muoz ich immer jâmer tragen. |
| 26,30
|
si wænent daz i'n schüef erslagen: |
|