ver-swîgen v [ BMZ ] [ Lexer ] [ Findebuch ]

versweic
196,4	vrouwe stuont ûf unde neic,/ ir grôzen danc si niht	versweic./ dô sleich si wider lîse./ nieman was dâ sô
375,25	al sîn trûren gar verswant:/ sînen grôzen danc er niht	versweic,/ vil dicke er dem wege neic,/ den diu juncfrouwe
468,19	dâ?"/ der wirt sprach gein im "hêrre, jâ."/ Parzivâl	versweic in gar/ daz ouch er was komen dar:/ er frâgte in von der
505,17	dâ von ir jâmer was sô grôz./ /Gâwân sîn grüezen niht	versweic:/ diu frouwe im dancte unde neic./ er vant ir stimme
627,18	namen Gâwân truoc./ sîn bete hete an ir bewart,/ si	versweic sîn namen unt sînen art./ /pusîne unt ander schal/ ûf
636,14	da engein si tougenlîchen neic,/ daz er si trœsten niht	versweic./ /nu was ouch zît daz man dar truoc/ tischlachen
verswîc
626,20	râte, daz tuo./ unt lâz dir eine witze bî,/	verswîc daz ich hie hêrre sî./ daz du hie massenîe sîs,/ daz
verswigen
152,23	hetenz die gesehen,/ der slege minre wære geschehen./ /Der	verswigen Antanor,/ der durch swîgen dûht ein tôr,/ sîn rede
451,2	// Er neic, unt die andern nigen./ dâ wart ir klage niht	verswigen./ /hin rîtet Herzeloyde fruht./ dem riet sîn manlîchiu
551,18	wart mit zühten vil genigen/ unt des wirtes danken niht	verswigen./ /dô brâht ein des wirtes sun/ purzeln unde lâtûn/
576,24	vinden/ sus ungezogenlîche ligen!/ ob daz wirt von iu	verswigen,/ daz prüeve ich iu für güete./ iur zuht iuch dran
604,24	hân ich doch niht gar verzigen./ mîn grüezen wær noch gar	verswigen,/ ob iwer zwêne wæren,/ die daz niht verbæren/ sine
644,8	tac./ sîn helfe was doch sô gedigen/ deiz al daz volc was	verswigen./ sît nam er mit freuden war/ al der rîter unt der
667,2	// /Nu lât Artûsen stille ligen./ Gâwâns grüezen wart	verswigen/ in den tac: unsanfte erz meit./ des morgens fruo mit
verswîgen
544,10	siges pflæge,/ des hende solt er nîgen/ und sîn prîs niht	verswîgen./ sus zinste man im blüemîn velt:/ daz was sîn beste
654,26	vant./ Gâwân ûz sorge in fröude trat./ den knappen erz	verswîgen bat./ al sîner sorge er gar vergaz,/ er gienc hin
772,28	dâ ich streit,/ daz wæren unkundiu zil:/ durch nôt ichs muoz	verswîgen vil./ swaz ir mir kunt ist getân,/ die wæne ich
verswîget
655,16	ich iuch müeste vrâgen/ von sus getânen mæren,/ diu mich	verswîget wæren!/ wan daz ich von iur helfe gebe/ alsus mit
verswign
642,10	sach/ zwei bette sunder lign./ nu wirt iuch gar von mir	verswign/ wie diu gehêret wæren:/ ez næhet andern mæren./