82,1
|
wan si sint mir alle sippe |
|
|
82,2
|
von dem Adâmes rippe. |
82,3
|
doch wæne et Gahmuretes tât |
82,4
|
den hœsten prîs derworben hât." |
82,5
|
Die andern tæten rîterschaft |
82,6
|
mit sô bewander zornes kraft, |
82,7
|
daz siz wielken vaste unz an die naht. |
82,8
|
die inren heten die ûzern brâht |
82,9
|
mit strîte unz an ir poulûn. |
82,10
|
niwan der künec von Ascalûn |
82,11
|
und Môrholt von Yrlant, |
82,12
|
durch die snüere in wære gerant. |
82,13
|
dâ was gewunnen und verlorn: |
82,14
|
genuoge heten schaden erkorn, |
82,15
|
die andern prîs und êre. |
82,16
|
nu ist zît daz man si kêre |
82,17
|
von ein ander. niemen hie gesiht: |
82,18
|
sine wert der phander liehtes niht: |
82,19
|
wer solt ouch vinsterlingen spiln? |
82,20
|
es mac die müeden doch beviln. |
82,21
|
der vinster man vil gar vergaz, |
82,22
|
dâ mîn hêr Gahmuret dort saz |
82,23
|
als ez wær tac. des was ez nieht: |
82,24
|
dâ wârn ave ungefüegiu lieht, |
82,25
|
von kleinen kerzen manec schoup |
82,26
|
geleit ûf ölboume loup; |
82,27
|
manec kulter rîche |
82,28
|
gestrecket vlîzeclîche, |
82,29
|
derfür manec teppech breit. |
82,30
|
diu küngîn an die snüere reit |
|