117,1
|
der valsch sô gar an ir verswant, |
|
|
117,2
|
ouge noch ôre in nie dâ vant. |
117,3
|
ein nebel was ir diu sunne: |
117,4
|
si vlôch der werlde wunne. |
117,5
|
ir was gelîch naht unt der tac: |
117,6
|
ir herze niht wan jâmers phlac. |
117,7
|
Sich zôch diu frouwe jâmers balt |
117,8
|
ûz ir lande in einen walt, |
117,9
|
zer waste in Soltâne; |
117,10
|
niht durch bluomen ûf die plâne. |
117,11
|
ir herzen jâmer was sô ganz, |
117,12
|
sine kêrte sich an keinen kranz, |
117,13
|
er wære rôt oder val. |
117,14
|
si brâhte dar durch flühtesal |
117,15
|
des werden Gahmuretes kint. |
117,16
|
liute, die bî ir dâ sint, |
117,17
|
müezen bûwn und riuten. |
117,18
|
si kunde wol getriuten |
117,19
|
ir sun. ê daz sich der versan, |
117,20
|
ir volc si gar für sich gewan: |
117,21
|
ez wære man oder wîp, |
117,22
|
den gebôt si allen an den lîp, |
117,23
|
daz se immer ritters wurden lût. |
117,24
|
"wan friesche daz mîns herzen trût, |
117,25
|
welch ritters leben wære, |
117,26
|
daz wurde mir vil swære. |
117,27
|
nu habt iuch an der witze kraft, |
117,28
|
und helt in alle rîterschaft." |
117,29
|
der site fuor angestlîche vart. |
117,30
|
der knappe alsus verborgen wart |
|