Dreißiger-Abschnitt 475

[Zu Dreißiger 474]

475,1      Sult ir in nemen in iwer gebet.       
475,2      mîn vater der hiez Gahmuret,
475,3      er was von arde ein Anschevîn.
475,4      hêrre, in binz niht Lähelîn.
475,5      genam ich ie den rêroup,
475,6      was ich an den witzen toup.
475,7      ez ist iedoch von mir geschehn:
475,8      der selben sünde muoz ich jehn.
475,9      Ithêrn von Cucûmerlant
475,10      den sluoc mîn sündebæriu hant:
475,11      ich leit in tôten ûffez gras,
475,12      unt nam swaz ze nemen was."
475,13         "ôwê werlt, wie tuostu sô?"
475,14      sprach der wirt: der was des mærs unfrô.
475,15      "du gîst den liuten herzesêr
475,16      unt riwebæres kumbers mêr
475,17      dan der freud. wie stêt dîn lôn!
475,18      sus endet sich dîns mæres dôn."
475,19      sprach er "lieber swester suon,
475,20      waz râtes möht ich dir nu tuon?
475,21      du hâst dîn eigen verch erslagn.
475,22      wiltu für got die schulde tragn,
475,23      sît daz ir bêde wârt ein bluot,
475,24      ob got reht gerihte tuot,
475,25      giltet im dîn eigen leben.
475,26      waz wilte im ze gelte geben,
475,27      Ithêrn von Kaheviez?
475,28      der rehten werdekeit geniez,
475,29      des diu werlt was gereinet,
475,30      het got an im erscheinet.
  [Zu Dreißiger 476]